Stefi Prifti tregon stresin e përjetuar para se të dilte në skenë pas një periudhe të vështirë të jetës së tij, që e kishte mbajtur larg nga festivalet.
Ai ishte i pranishëm në një event të madh muzikor dhe ndiente emocione që i përshkruan si jo të natyrshme. Në ndihmë i erdhi një prej kolegëve, Eugent Bushpepa.
Stefi Prifti: Një periudhë shumë e vështirë e jetës sime, para 10 ose 8 vjetësh, kur unë pasi më ndodhi një fatkeqësi e madhe, gjeta kurajën për të dalë përsëri në publik, sidomos në këto festivalet kombëtare. Emocioni që kam pasur në dy raste nuk ka qenë emocion natyral. Ka qenë emocion i mbingarkuar nga shkaqe të tjera, por për fat të mirë më ndihmoi, nuk e di, më ndihmoi Zoti, përgatitja ime, ndoshta përvoja që nuk çedova në asnjë rast. Por ajo që kam vuajtur, qoftë një javë përpara se të dilja në skenën e Pallatit të Kongreseve sepse premierat janë gjithmonë aktivitetet më stresante, më emocionale dhe më të vështira se kur punon në një lokal nate, përsëri ke një lloj emocioni, por nuk ka të bëjë fare me këto lloj nivelesh. Më kanë pyetur edhe kolegë, i thashë edhe Eugent Bushpepës mos gabohem, ishim konkurrentë, i thashë si ndihesh? “Edhe unë kam shumë stres”, tha dhe më tha “pi këtë”, më dha një hape domethënë, për herë të parë në jetën time kam pirë një qetësues që më dha Eugenti.
